Leidse paaltjes - Groningse stammen

het driemanschap vordert

kontje hebben we al nu de rest nog. 

driemanschap

Het driemanschap vordert. Ik knal de grootste stukken eruit met Makita en begin dan vorm te geven door langzaam afpellen met de scorpio. 

A. blogt

Gewapend met haar nieuwe camera verovert A. Insteek-weblog:
Wapenfeit 1 : Barthel met favoriete speelgoed gesnapt!

sportief trio

De schets voor de opdracht van de sportwinkel is de deur uit. Een sportief trio dat de oprichters van de keten beschermend omringd. Zoiets.

hoe hoog wordt ie?

Opgedoken filmpje

opnieuw opgedoken in Barthels filmarchieven, filmverslag van haksessie afgelopen zomer in de leidse Hout.

Nu de vergunning binnen is en SPA dus geplaatst gaat worden, moet er zaken geregeld worden om dit technisch mogelijk de maken. Een aannemer maakt voor ons een sokkel. Dat is mooi.
De locatie in de leidse Hout wordt komende maanden met speeltoestellen opnieuw ingericht. Een mooi gelegenheid om ook het beeld goed neer te zetten.
Nu ook nog zorgen dat het past.

aardig geworden

Leeuw heeft de biscuitstookjes die ik had voorbereid inmiddels van glazuur voorzien. Deze was wel aardig geworden.

parkdag 2006, het inzagen

Met de takel

Ik ben begonnen met het aanzetten van de poten aan de romp. De methode van eerst (waarvoor ik die eikenhouten tussenverbinding had aangelegd) ziet er niet uit, en wordt heel moeilijk uit voerbaar, dus ik besluit die constructie weer uit elkaar te halen (wat enige moeite kost) en ga aan de slag om poten op de zijkant af te tekenen. Net als bij het model, een hels karwei. Omdat het nieuwe blok gigantisch in de weg staat, moet ik dat eerst wegslepen naar elders. Met de portata van Marc, lukt het. Dan de hond overeind krijgen. Vlat ook niet mee. Met een methode van wisselend op en neer takelen en dan stutten met blokken weet ik het gevaarte uiteindelijk in de juiste positie te krijgen. Een voorpoot en een achterpoot zitten nu (m.o.m.) vast.
Was A er maar bij.

gaper

Ceci nést pas un Garfield.

We zijn terug. Zelfde veldje, zelfde hekken, zelfde weer. Alleen de ontvangst is veranderd. Op zijn zachtst gezegd wat minder hartelijk. Bernard S. van het theehuis voert een tweedaagse boycot tegen onze activiteiten. Waarschijnlijk boos dat zijn krokodil er niet gekomen is en zwaar gebrouilleerd met de huidige organisatie van deze Leidse nationale parkdag. Flauw.
Het koetshuis wil wel voor ons zorgen. En van de vrienden van de leidse Hout krijgen we niets dan lof en steun.
Dat voelt goed.
Gisteren zijn we in de stromende regen begonnen aan het inzagen van een 80 centimeter (minstens) dikke beuk, die voor dit doel is klaargelegd. Het is een pechdag. De zaagketting die ik voor dit doel had besteld, blijkt niet van de goede lengte, zodat we op zoek moeten naar een alternatief. We bellen rond en fietsen van hot naar her. Uiteindelijk vind ik bij Hartwijk een universeel-ketting met het goede aantal schakeltjes. En hij past. Door nu.
Maar de fut is er uit. Van dit weer worden we zelf ook druilerig. Dat was gisteren.
Vandaag gaan we er fris tegenaan. En zowaar: het vlot.
De zaag presteert goed en al snel zijn we toe aan het hakstadium. We zijn wat uit training maar het voelt als coming home. Na het beuken van gisteren doen we het rustig aan, en ondanks dat krijgt de hond snel vorm. Enige minpunt: het publiek ziet van alles in ons blok. passanten verwachten een olifant, anderen zien een kat ontstaan, en grootste belediging is wel de verondersteklling dat wij werken aan een ruim driehonderd kilo wegende Garfield. Nou: nee. Ceci nést pas un Garfield.

De tijd dringt. A torst de deadline van haar scriptie op de schouders. Ik zou liever gaan schilderen, maar we gaan door. Vanavond moet er een poot geschuurd, aangezet en gelijmd worden. De tussenbalken moeten in een precieze kartonnen mal gekopieeerd worden. Dan kunnen we zondag makkelijk de uitsparingen inzagen in de beuken romp.
De tijd vliegt. We leggen het alles vast.

messcherpe Makita

Er moet iets op te vinden zijn. Om te voorkomen dat we zaterdag halverwege het proces stranden vanwege technische problemen, ben ik begonnen met het maken van dwarsverbindingen tussen voor en achterpoten. Ik had een gratis stalen pijp bij Burgy gescoord ("tis datme vrrouw ook welles beeldhouwt, anders hatjem niet mee gekreege") maar die oplossing heb ik laten varen. Te zwaar, liever met hout.
Met de bovenfrees maak ik een hout-hout-penverbinding die (mits goed bij elkaar gehouden door een stalen bout) die honderden kilo's aan beukenhout wel zou moeten kunnen dragen. Maar hoe veilig is het?
De palen beuken liggen in Hazerswoude, kom ik net achter, ik ga nog wel effen kijken voor het zover is.
bij Kruyt bestel ik een nieuwe ketting. De Makita moet messcherp zijn als ik 'm dit weekend in die palen zet.

Dog: modelstudie

Leidse hout. :Toekomstige situatie.

de gemeente heeft eindelijk de vergunning voor het herplaatsen van Spa in de ambtelijke molen opgenomen. Er mist nog hier en daar wat aan officieele stukken, maar ze zijn er tenminste mee bezig. We streven ernaar het nieuwe beeld Dog tegelijk met spa daar neer te kunnen zetten. Dat zou mooi zijn. Of we dat halen is zeer de vraag.

Pats!

Het moet sneller. Ik haal de Makita uit het vet en ga aan de slag. Het moet een hond worden van ruim een meter hoog. Ik inventariseer het houtvoorraad en kies voor wat restjes uit de Uitschot-tijd voor de achterpoten en zaag een van de blonde stammen in de lengte door voor de voorpoten. Voortdurend stuit ik op knoesten. De zaag presteert prima, maar lijkt wel botter geworden. We moeten dus nog naar Vlijm voor het een en ander. Net als de beitels.

A is wat later (baantjes met dikke wijven); zij kort af, zaagt en plakt verder aan het lopende project. Met enige tegenzin zet ik me weer aan de hond. Ik ben kapot inmiddels. Heb vanaf zevenen staan beulen en sjouwen in mijn eentje, ik word onvoorzichtig, dat is gevaarlijk. Natuurlijk toch weer teveel bier.

De troep van bergen zaagsel (lekker banjeren), verdwaald gereedschap (waar is mijn grote knetter?) en afgezaagde blokken eiken, maakt het atelier ook niet overzichtelijker. Enkele palen gaan als dominostenen om en de laatste tikt een ruit uit. .

De paal in Groningen

Hier ligt de klomp derklompen. Nu nog even ophalen....

CD-hoesjes

Annika heeft een coming out. Eindelijk neemt ze haar CD-hoesjes serieus. Wat mij betreft: toegelaten.

28 mei

Als het goed is, dan staan we 28 mei weer live te werken in of Cronesteyn of Leidse Hout. Het een en ander staat of valt met de organisatie. We weten nog niet hoe dit gaat uitpakken.
Vorig jaar draaide alles om Wolkers. Nu brainstormen hoe we dit gaan aanpakken.

atelier insteek 2006

business as usual. Ik knal de latten, A peinst en plakt zorgvuldig. In deze staat zou het mooie badkuip zijn. Hij wordt toch weer groter dan we gedacht hebben.
Als ik het gejank van de zaagmachine (onheilspellend) niet meer uit mijn teennagels krijg ga ik wat anders doen. Er ligt nog mooi zacht blok waar we iets mee moeten. Je kan toch nog heel wat doen op een avond.

Uitschot gaat plat.

Uitschot opent de langverwachte klimwand. Dat doen ze in pak, dit keer. Tegenwoordig zijn H en T dikke maatjes met Leidse incrowd. Geen shabby outfits meer. Verschil moet er zijn. Tot voor kort zat het geval tegen de wand van het atelier bij de fabriek. Nu is ie bevestigd op een flinke blinde muur, bij Verbum Dei. Hangt mooi. Maar ik vond de drie-dimensionale periode beter.

Er is gluhwein en spekkies voor de toegestroomde jeugd. Een travestiet, (voor wie wil lachen), Leidse Kees (voor wie ervan houdt) en een vergunning voor het tijdelijk stremmen van het verkeer op de singel. Toe maar.
Zij wel.

Studie voor staande kop (door B)

vergunning.

Vanmorgen op audientie bij Dienst, cultuur en educatie. De beleidsadviseur ontvangt ons in spijkerjack. We leggen alles uit. Wat blijkt: we zijn terug bij af. Feitelijk gaat de procedure nu pas van start. Op de site kunnen we een bouwvergunning aanvragen, want daar valt het onder. Dus dat doen we dan maar.
Leeuw heeft contact gezocht met de importeur van de vingerling schachtoven. Nog even en de bediening is binnen.

de vingerling schachtoven

Goedemorgen Barthel Brussee ,
Er zijn meerdere uitvoeringen gemaakt van het type v240LN oa met mechanische uitschakeling-met analoge electronische uitschakeling en met digitale electronische uitschakeling waarvan de laatste uitvoering nog met wel 3 verschillend werkende regelaars.
Het lijkt mij het beste dat u mij even belt met indien nog leesbaar het typenr.van de vierkante eindtemp.regelaar dan kan ik u de juiste informatie toesturen.telefoonnr.***************

Met vriendelijke groet *********

soort van muurtje.

We hebben nu een soort van muurtje. Ongeveer 55 hoog. We zijn dus op een kwart. Nog lang te gaan.
We bespreken de locatie voor plaatsing en hoe het verder moet. Hij begint vorm te krijgen.
We doen meer lagen dan anders. het vervormt wel maar het kan nog best.
Misschien moeten we Stier volgen en de keramiek in. B heeft beschikking over een oven, maar heeft 'm nog niet aan de praat. A gaat daarvoor speurwerk verrichten.

Spa zielig

Spa ligt binnen in het atelier. Een beetje zielig. Maar droog. We moeten 'm nog oplappen