de Washer, lockwasher en de nut....

De portata van Marc werd destijds een onmisbaar apparaat voor verplaatsing en aanvoer van beelden en ruw materiaal. Dus kocht B bij de legerdump een beetje op de gok een vergelijkbaar apparaat. Dat wil zeggen: als bouwpakket. Twee loodzware dozen stonden in de opslag van het nieuwe atelier te wachten om te worden geopend. De klus voor vandaag: het geheel in elkaar puzzelen. de gebruiksaanwijzing is wel erg summier. Een onduidelijk printje en een parts-list die we met geduld en deductie weten te ontcijferen. Wij weten nu wat een washer een Lock washer en een nut betekenen Maar toch: deze portata heeft een aantal onvoorziene voordelen: hij kan door de deur (opvouwbaar!:niet onprettig) en kan voor zo'n lage prijs een stuk meer tillen....

de sokkel-sukkel

We willen er vanaf. Dat wankele geheel van vier basaal aan elkaar gelaste draadeinden, en een bijna vergaan stukkie betongaas wat voorheen de klimop van de haagweggevel ondersteunde. In de officieele correspondentie met stadsbouwhuis spreken we van "het staketsel", maar het is eigenlijk B's eerste las-experiment. Bijgenaamd: de blamage.
Om niet elke dag met deze rampzaligheid geconfronteerd te worden arrangeert B een afspraak met de bevoegde gemeentedienst die er een sokkel voor SPA van zullen maken. Zo luidt de afspraak.
Met dit "staketsel", melden wij ons bij het kantoortje van een gemeentelijk bedrijf aan de amphoraweg die dit soort klussen uitvoert.
"Metaal is niet echt je ding, zie ik", drukt de dienstdoende ambtenaar zich eufemistisch uit. B beaamt dit met schaamte.
Hij, de ambtenaar, kan wel lachen om onze onkunde en geeft een paar tips. Een las-cursus bijvoorbeeld, geen overbodige luxe.
En: waaar we ook niet aan dachten is om goed aan te geven wat de voorkant van de sokkel moet worden. De sokkel wordt immers ter plekke gegoten...
In allerijl haasten we ons terug naar het atelier om nog een keer uit te vinden hoe dit paralellogram gelezen moet worden. B voelt zich een sokkel-sukkel.

INSTEEK bakt I